تو بر لبان سرد من ، سرود عاشقانه ای
برای پر گشودنم ، تو بهترین بهانه ای

امید آخرین من ، خیال دلنشین من
بهار سبز من تویی ، که پر گل و جوانه ای

به آسمان چشم من ، تو شطی از ستاره ای
به لاله زار سینه ام ، تو موجی از زبانه ای

به هرچه می رسم تویی ، نمی روی ز خاطرم
به هر کجا که میروم ، تویی که در میانه ای

از آسمان اطلسی ، شبی دوباره می رسی
که نذرعاشقان کنی ، سلام صادقانه ای

شکوه دفتر غزل ، مرا به خلسه ات ببر
طلوع شعر من تویی ، که شور هر ترانه ای

به آسمان چشم من ، تو شطی از ستاره ای
به لاله زار سینه ام ، تو موجی از زبانه ای

به هرچه می رسم تویی ، نمی روی ز خاطرم
به هر کجا که میروم ، تویی که در میانه ای

تو ای شکوفه ی نگاه ، در این زمانه ی گناه
چو لحظه های پاک من ، غریب و شاعرانه ای

برای عشق و آشتی ، تو اولین اشاره ای
برای مهر و دو ستی ، تو آخرین نشانه ای